کلمه «عزیر الوجود» ترکیبی است که معمولاً به معنای کسی که وجودش برای دیگران ارزشمند و عزیز است، به کار می‌رود. در نوشتار فارسی و نگارش صحیح این عبارت، باید به چند نکته توجه کنید:

1. تلفظ صحیح: واژه‌ها باید به درستی تلفظ شوند. «عزیر» به معنای عزیز، و «الوجود» به معنای وجود است.

2. فاصله گذاری: در نوشتار باید توجه کرد که بین کلمات، فاصله به درستی رعایت شود: عزیر الوجود

3. استفاده از علامت نگارشی: در صورت نیاز می‌توان برای تأکید یا جداسازی از ویرگول یا دو نقطه استفاده کرد؛ مثلاً: «او، عزیر الوجود است».

4. معنا و کاربرد: این عبارت معمولاً در متون ادبی یا عاطفی به کار می‌رود و بهتر است در زمینه‌هایی مانند شعر، نثر یا متون عاشقانه استفاده شود.

5. نحو جمله: در استفاده از این عبارت در جملات، باید به نحو صحیح جملات توجه کرد؛ برای مثال: «او همیشه برای من عزیر الوجود بوده است».

توجه به این نکات کمک می‌کند تا عبارت «عزیر الوجود» به روشی صحیح و زیبا در نوشتار شما مورد استفاده قرار گیرد.