عصبی

کلمه "عصبی" در زبان فارسی به صورت زیر به کار می‌رود و قواعد نگارشی و استعمال آن شامل موارد زیر است:

1. قواعد نوشتاری:

   • این کلمه به صورت "عصبی" نوشته می‌شود و از یک ریشه (عصب) و پسوند صفت‌ساز "-ی" تشکیل شده است.

2. معنی:

   • "عصبی" به معنای داشتن حساسیّت زیاد، تحریک‌پذیری و تندمزاجی در تعاملات است. همچنین به شرایطی اشاره دارد که به سیستم عصبی مربوط می‌شود.

3. نحوه استفاده:

   • "عصبی" می‌تواند به عنوان صفت در جملات استفاده شود:
     • مثال: "او در شرایط پر تنش، عصبی می‌شود."
   • علاوه بر این، می‌تواند در ترکیبات و عبارات مختلف به کار رود:
     • مثال: "رفتار عصبی" یا "حالت عصبی".

4. تلفظ:

   • تلفظ صحیح آن "عَصَبی" است، با تأکید بر حرف اول.
5. قواعد نگارشی:
   • در متون رسمی یا علمی، ممکن است نیاز به توضیح بیشتر از نظر مفهومی یا علمی باشد مثلاً اشاره به اثرات عصبی بر رفتار یا احساسات.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "عصبی" به درستی و به‌طور مؤثر استفاده کنید.

1. وقتی که دیر رسیدم، او به شدت عصبی شد و شروع به فریاد زدن کرد.
2. من عصبی بودم چون امتحان فردا را هنوز مطالعه نکرده بودم.
3. رفتار عصبی او در جمع باعث شد که دیگران احساس راحتی نکنند.