کلمه "عظیم" در زبان فارسی یک اسم صفت است که به معنای "بسیار بزرگ" یا "بزرگ و مهم" است. در نگارش و استفاده از این کلمه، قواعد و نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نوشتار صحیح: کلمه "عظیم" به صورت صحیح نوشته می‌شود و باید دقت شود که اشتباهات املایی در نوشته‌های رسمی رخ ندهد.

2. نقش دستوری: "عظیم" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند شخصیت‌ها، اشیاء، یا مفاهیمی را توصیف کند. به عنوان مثال: "کتاب عظیم"، "پروژه عظیم".

3. توافق در عدد و جنس: در استفاده از "عظیم"، توجه به توافق در عدد و جنس با اسم مورد نظر ضروری است. مثلاً در جملات زیر:

   • "این بنا عظیم است" (مفرد مذکر)
   • "این بناهای عظیم است" (جمع مؤنث)

4. استفاده در مجاز و تشبیه: "عظیم" می‌تواند در بیانات مجازی یا تشبیه استفاده شود. مثلاً: "عشق او عظیم‌تر از اقیانوس است".

5. قیدها و افزودنی‌ها: می‌توان با به کار بردن قیدهای مختلف، شدت یا نوع عظمت را مشخص کرد. به عنوان مثال:

   • "عظیم و خارق‌العاده"
   • "عظیم و گسترده"
6. استفاده از پیشوند و پسوند: در برخی موارد ممکن است پیشوندها یا پسوندها به "عظیم" اضافه شوند تا معانی جدیدی به دست آید. مثلاً:
   • "عظیم‌الشان" (بزرگ و با شکوه)

با رعایت این نکات و قواعد می‌توانید از کلمه "عظیم" به شکل صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتارهای خود استفاده کنید.

1. در دل کوه‌های بلند، جنگلی عظیم با درختان کهنسال قرار دارد که زیبایی طبیعی بی‌نظیری را به نمایش می‌گذارد.
2. پروژه‌ی ساخت کتابخانه‌ی ملی یک تلاش عظیم فرهنگی است که به ترویج مطالعه و علم در جامعه کمک خواهد کرد.
3. دستاوردهای علمی امروز بشر، به ویژه در زمینه‌ی فناوری، نشان‌دهنده‌ی استعدادهای عظیم انسان در کشف ناشناخته‌ها است.