کلمه "غرض آلود" ترکیبی است که به معنای داشتن غرض یا قصد خاص در یک متن یا اظهار نظر به کار می‌رود. در زیر قواعد و نکات نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه آمده است:

1. استفاده صحیح: کلمه "غرض" به معنای هدف یا قصد است. افزودن "آلود" به این کلمه، به آن صفتی منفی می‌دهد و نشان‌دهنده این است که نیت در پشت عمل یا سخن، ناپاک یا قصددار است.

2. نحو: ترکیب "غرض آلود" معمولاً به عنوان صفت استفاده می‌شود و به یک نام (فرد، عمل، گفتار و غیره) نسبت داده می‌شود. مثلاً: "سخنان او غرض آلود به نظر می‌رسیدند".

3. شیوه نگارش: این کلمه معمولاً باید به صورت جدا نوشته شود: "غرض آلود" نه "غرضآلود".

4. مناسبت در متن: در متونی که به تحلیل یا نقد سخنان و اعمال پرداخته می‌شود، این ترکیب کاربرد گسترده‌تری دارد. باید دقت شود که در استفاده از آن، قصد نویسنده یا گوینده به درستی منتقل شود.

5. جنس و عدد: این ترکیب به صورت مذکر و مفرد به کار می‌رود، اما برای جمع می‌توان به شکل "سخنان غرض آلود" از آن استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان از ترکیب "غرض آلود" به درستی در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.