کلمه "غیر ارادی" یک ترکیب صفتی است و به معنای عملی است که به طور ناخودآگاه یا بدون اراده شخص انجام می‌شود. در نوشتن و به کار بردن این ترکیب، نکات زیر را باید رعایت کنید:

1. فاصله: کلمه "غیر" و "ارادی" باید به صورت جدا از هم نوشته شوند.

2. نقطه‌گذاری: اگر "غیر ارادی" در میان یک جمله قرار بگیرد، باید توجه کنید که در صورت وجود علامت نگارشی قبل یا بعد از آن، این ترکیب به درستی قرار گیرد.

3. قواعد صرف و نحو: در صورتی که نیاز به تغییر شکل این ترکیب باشد، می‌توان از مشتقات و ترکیبات دیگر آن استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • غیر ارادی بودن (اسم)
   • غیر ارادی کردن (فعل)

4. استفاده در جملات: این ترکیب می‌تواند در جملات مختلف مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً:

   • "حرکت‌های او غیر ارادی بودند."
   • "واکنش‌های غیر ارادی نشان‌دهندهٔ احساسات درونی او بود."
5. توجه به معنای ترکیب: به یاد داشته باشید که کلمه "غیر" در اینجا حالت نفی دارد و به نوعی اشاره به نبود اراده دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "غیر ارادی" به درستی و به صورت مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.