کلمه "غیر شهری" در زبان فارسی به ترکیبی از دو واژه "غیر" و "شهری" اشاره دارد و به معنای مناطق یا ویژگی‌هایی است که وابسته به زندگی شهری نیستند. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فاصله‌گذاری: کلمه "غیر شهری" به صورت جدا نوشته می‌شود؛ به این معنا که بین "غیر" و "شهری" فضای خالی وجود دارد.

2. تطابق صفت و موصوف: اگر "غیر شهری" به عنوان صفت برای یک اسم به کار رود، باید توجه داشته باشید که این صفت با اسم منطبق باشد. مثلاً:

   • مناطق غیر شهری
   • زندگی غیر-شهری

3. استفاده در جملات: زمان استفاده از این کلمه در جملات، مراقب باشید که بافت جملات کاملاً مفهوم را انتقال دهد:

   • "او تصمیم گرفت به مناطق غیر شهری برود."
   • "برای سفر به مناطق غیر شهری، باید برنامه‌ریزی دقیقی داشت."

4. نکات مربوط به نثر و لحن: بسته به نوع نثر (رسمی یا غیررسمی)، می‌توانید از این کلمه به صورت‌های مختلف استفاده کنید. در نثر رسمی ممکن است نیاز به توصیف بیشتری داشته باشد.

5. قواعد جمع و مؤنث و مذکر: در زمان استفاده از این کلمه در جمله، دقت کنید که با اسم‌هایی که استفاده می‌کنید، همخوانی داشته باشد:
   • "مناطق غیر شهری" (جمع)
   • "زندگی غیر شهری" (مفرد)

با رعایت این نکات می‌توانید واژه "غیر شهری" را به درستی و به شکل مؤثری در نوشتارتان به کار ببرید.