کلمه "فراغت داشتن" در زبان فارسی به معنای آزاد بودن از مشغله‌ها و داشتن وقت آزاد است. در استفاده از این عبارت، توجه به چند نکته نگارشی و قواعدی اهمیت دارد:

1. ترکیب کلمه: "فراغت" به معنای آرامش و وقت آزاد است و "داشتن" فعل است. بنابراین، این ترکیب باید به صورت صحیح و در بافت مناسب استفاده شود.

2. جمله‌بندی: این کلمه معمولاً در جملاتی که بیان‌گر زمان یا شرایط خاصی است به کار می‌رود. مثلاً:

   • "من بعد از کارهای روزانه‌ام فراغت دارم."
   • "او در تابستان فراغت بیشتری دارد."

3. نکات نگارشی:

   • در نگارش رسمی، کلمات باید با دقت انتخاب شوند و از به‌کار بردن اصطلاحات غیررسمی پرهیز شود.
   • توجه به املای صحیح کلمات و عدم استفاده از اختصارات غیررسمی اهمیت دارد.
4. وجه‌فعل: در بیان احساس یا وضعیت می‌توان از زمان‌های مختلف (گذشته، حال، آینده) استفاده کرد، به عنوان مثال:
   • "من هفته آینده فراغت دارم."
   • "او دیروز فراغت داشت."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "فراغت داشتن" به طور صحیح و مؤثر در نوشته‌ها و گفت‌وگوهای خود استفاده کنید.

1. در روزهای تعطیلی، همیشه از فراغت داشتن برای مطالعه کتاب‌های مورد علاقه‌ام بهره می‌برم.
2. او در تعطیلات تابستانی برنامه‌ریزی کرده است تا با دوستانش در طبیعت فراغت داشته باشد.
3. فراغت داشتن از کارهای روزمره به من این امکان را می‌دهد که به تفریح و استراحت بپردازم.