کلمه "فرو بستن" یک فعل در زبان فارسی است که به معنای "بستن" یا "مسدود کردن" به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: "فرو بستن" به دو کلمه تقسیم می‌شود. واژه "فرو" قید مکان یا حالت و "بستن" فعل است. بنابراین، در نوشتار باید این دو کلمه به صورت جداگانه نوشته شوند.

2. صرف فعل: "فرو بستن" در زمان‌های مختلف قابلیت صرف دارد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

   • من فرو می‌بندم
   • تو فرو می‌بندی
   • او فرو می‌بندد
   • ما فرو می‌بندیم
   • شما فرو می‌بندید
   • آنها فرو می‌بندند

3. مضارع: زمان مضارع "فرو بستن" با استفاده از "می" قبل از فعل ساخته می‌شود.

4. نقش در جمله: "فرو بستن" می‌تواند به عنوان فعل اصلی در جملات مختلف به کار رود. به عنوان مثال:

   • او درب را فرو بست.
   • باران می‌تواند راه‌ها را فرو ببندد.

5. سازگاری با دیگر اجزاء جمله: در استفاده از "فرو بستن" در جملات، لازم است که با دیگر اجزاء جمله از نظر زمان و شمار سازگار باشد.

6. استفاده از قید و صفت: می‌توان قبل یا بعد از "فرو بستن" قیدهای زمان یا مکان یا صفات دیگری اضافه کرد. مثلاً:
   • "او با سرعت فرو بست."
   • "درب آهنی را فرو بست."

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "فرو بستن" به درستی و به صورت مؤثر در نوشتار و گفتار استفاده کرد.