فعل ماضی استمراری، نوعی فعل است که به بیان عملی در گذشته که در یک بازه زمانی خاص ادامه داشته، می‌پردازد. در زبان فارسی، ساختار فعل ماضی استمراری به شکل زیر است:

ساختار فعل ماضی استمراری

فعل ماضی استمراری از ترکیب «فعل بود/بوده» به صورت ماضی + فعل اصلی در قالب مذکر یا مؤنث به علاوه‌ی پسوند‌های فعل ترکیبی (خانم/آقا) ساخته می‌شود. به طور کلی فرمول زیر برای آن وجود دارد:

[ \text{فعل گذشته (بود/بوده) + فعل اصلی (در forma ماضی)} ]

مثال‌ها

1. او در حال مطالعه بود.

   • فعل استمراری: بود + مطالعه (فعل اصلی)
2. دانش‌آموزان در حال تمرین کردن نبودند.
   • فعل استمراری: نبودند + تمرین کردن (فعل اصلی)

نکات نگارشی

• تنوع در زمان‌بندی: جمله ممکن است به زمان‌های مختلف اشاره کند، اما باید بر استمرار عمل در گذشته تأکید شود.
• استفاده از قیدهای زمان: می‌توان از قیدهای زمان مانند "دیروز"، "ساعت پنج"، و غیره برای تعیین زمان دقیق‌تر استفاده کرد.
• توجه به ضمیر: باید به جنسیت و تعداد فاعل توجه شود که تغییرات مناسب در فعل «بودن» اعمال گردد.

با رعایت این قواعد، می‌توان به درستی و با دقت فعل‌های ماضی استمراری را در جملات فارسی به کار برد.