کلمه "فقاع گشودن" ترکیبی است که به معنای شکاف یا گشایش در یک موضوع یا وضعیت خاص است. اما برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی این ترکیب، می‌توانیم به نکات زیر توجه کنیم:

1. فعل و اسم: "گشودن" یک فعل است که به معنای باز کردن یا گشادن است. در ترکیب با "فقاع"، می‌تواند به معنای گشایش در موضوعی خاص باشد.

2. نقطه‌گذاری: در زبان فارسی، برای تفکیک واژه‌ها و جملات، استفاده از نقطه‌گذاری (مانند ویرگول، نقطه، و علائم سوال و تعجب) اهمیت دارد. در جمله‌سازی با این عبارت، باید به طور صحیح از نقطه‌گذاری استفاده کرد.

3. تناسب واژه‌ها: در استفاده از ترکیب "فقاع گشودن"، باید دقت کرد که واژه "فقاع" با چه موضوع یا زمینه‌ای مرتبط است و آیا با "گشودن" تناسب دارد یا خیر.

4. قافیه و وزن: در شعر یا نثر ادبی، قافیه و وزن می‌تواند بر انتخاب واژه‌ها تأثیر بگذارد. بنابراین در نوشتار ادبی، باید به این نکته توجه شود.

5. استفاده از پسوندها: برای شکل‌دهی به واژه‌ها در زبان فارسی، می‌توان از پسوندها استفاده کرد. به عنوان مثال، "فقاع‌گشای" می‌تواند به معنای کسی باشد که فقاع را می‌گشاید.

6. شکل‌های مختلف: این ترکیب ممکن است در متن‌های مختلف به شکل‌های گوناگونی استفاده شود. بنابراین، باید در متن خود به شکل و فرم مناسب آن توجه داشته باشید.

در مجموع، در نوشتن یا ترکیب کلمات در فارسی، دقت به معنا، قواعد نگارشی و تناسب واژه‌ها بسیار اهمیت دارد.

1. در یک شب تاریک و بارانی، او به آرامی فقاع گشود و با کلماتش دل حاضران را روشن کرد.
2. وقتی که دانش‌آموزان با سوالات سخت مواجه شدند، معلم تصمیم گرفت فقاع گشودن را به عنوان یک روش جدید تدریس امتحان کند.
3. با آغاز فصل بهار، باغبان فقاع گشودن را در باغش برای تنفس بهتر گیاهان آغاز کرد.