قافیه‌سنجی به معنای بررسی و تجزیه و تحلیل قافیه‌ها در اشعار و متون ادبی است. برای نوشتن و استفاده از کلمه "قافیه‌سنجی" در متون فارسی، می‌توان به چندین قاعده و نکته نگارشی دقت کرد:

1. حرکت‌گذاری: در نوشتار رسمی یا ادبی، بهتر است برای کلمات مرکب مانند "قافیه‌سنجی"، از حرکات مناسب (تشکیل و اعراب) استفاده شود تا مفهوم آن به‌خوبی منتقل شود.

2. خط تیره: در کلمات مرکب که از دو یا چند واژه تشکیل می‌شوند، معمولاً از خط تیره برای جداسازی اجزا استفاده می‌شود. در اینجا "قافیه‌سنجی" درست نوشته می‌شود و نیازی به خط تیره نیست، زیرا یک واژه واحد به‌شمار می‌آید.

3. جنس کلمه: "قافیه‌سنجی" به عنوان یک اسم مؤنث و یک فرایند شناخته می‌شود.

4. صرف و نحو: این کلمه معمولاً در جملاتی به کار برده می‌شود که به بررسی یا تحلیل شعر و متون ادبی مرتبط باشد. برای مثال: "قافیه‌سنجی در شعر فارسی اهمیت زیادی دارد."

5. توجه به هماهنگی: زمانی که این کلمه را در متون دیگر به کار می‌برید، سعی کنید سایر واژه‌ها نیز با آن هماهنگی داشته باشند تا متن روان و دلنشین باشد.

به عنوان مثال:

• "قافیه‌سنجی یکی از مهارت‌های مهم برای شاعران است."
• "در قافیه‌سنجی، باید به هماهنگی بین صداها و حروف توجه کرد."

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌طور مؤثر از کلمه "قافیه‌سنجی" در نوشتار خود استفاده کنید.