قانون توزیع پذیری یکی از قوانین ریاضی در حساب است و به اعماق مختلفی از ریاضیات و algebra (جبر) مربوط می‌شود. این قانون به ما می‌گوید که چگونه می‌توان عمل جمع و ضرب را با هم ترکیب کرد. به طور ساده، این قانون بیان می‌کند که:

اگر a، b و c سه عدد باشند، آن‌گاه:

1. ( a \times (b + c) = (a \times b) + (a \times c) )
2. ( (b + c) \times a = (b \times a) + (c \times a) )

در اینجا به بررسی نکات نگارشی و قواعد زبان فارسی در رابطه با عبارت "قانون توزیع پذیری" می‌پردازیم:

1. نحوه نوشتن: عبارت "قانون توزیع پذیری" به صورت صحیح و بدون هرگونه اشتباه نگارشی نوشته شده است.

2. فاصله‌گذاری: در این عبارت، فاصله‌ها به درستی رعایت شده‌اند؛ هر کلمه به صورت مجزا بیان شده است.

3. حروف بزرگ و کوچک: در زبان فارسی، استفاده از حروف بزرگ به‌جز در ابتدای جمله یا برای اسم خاص به کار نمی‌رود. بنابراین "قانون توزیع پذیری" به این صورت درست است.

4. ترکیب کلمات: در ترکیب کلمات، معمولاً واژه‌ها به صورت مجزا می‌آیند و باید به نحوه ترکیب آنها توجه داشت. در اینجا "توزیع پذیری" به عنوان یک مفهوم مشترک به کار رفته ولی به‌صورت دو جزء جداگانه بیان شده است.

5. توجه به معانی: در استفاده از این عبارت، باید معانی علمی و ریاضی آن به درستی درک شود تا از آن به درستی در مکالمات و نوشته‌ها استفاده شود.

اگر به جزئیات بیشتری نیاز دارید یا سوال خاصی در رابطه با استفاده از این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!