کلمه "آشتی‌پذیری" یک واژه مرکب است که به معنای قابلیت آشتی کردن یا پذیرش آشتی اشاره دارد. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. فاصله‌گذاری: این کلمه باید بدون فاصله و به صورت "آشتی‌پذیری" نوشته شود. بین "آشتی" و "پذیری" نشانه وصل (ی) وجود دارد که این واژه را به هم متصل می‌کند.

2. نحوه‌ی استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان یک اسم استفاده می‌شود. برای مثال: "آشتی‌پذیری در روابط انسانی اهمیت دارد."

3. نحوه‌ی تبدیل: می‌توان از این کلمه با ساخت‌های مختلف استفاده کرد. برای مثال: "آشتی‌پذیر" (به عنوان صفت) و "آشتی‌پذیرانه" (به عنوان قید).

4. معناشناسی: می‌توانید در متون خود از این کلمه در زمینه‌های مشاوره، روانشناسی، روابط اجتماعی و بهبود روابط بین فردی استفاده کنید.

5. اجتناب از تکرار: در نگارش، سعی کنید از این کلمه به اندازه کافی و نه بیش از حد استفاده کنید تا نوشته شما روان و قابل فهم باقی بماند.

6. تنوع در واژگان: می‌توانید به جای استفاده مداوم از "آشتی‌پذیری"، از واژه‌هایی مثل "سازش‌پذیری" یا "مدارا" نیز بهره ببرید تا متن شما غنی‌تر شود.

با رعایت این نکات می‌توانید از "آشتی‌پذیری" به طور صحیح و مؤثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.