کلمه "آشتی دادن" به معنای ایجاد سازش یا صلح بین دو طرف متخاصم یا در حال دعوا است. در استفاده از این کلمه و ترکیبات آن، رعایت چند نکته قواعدی و نگارشی ضروری است:

1. نقطه‌گذاری: در جملات، اگر این کلمه در انتهای جمله قرار گیرد، بایستی از نقطه استفاده کرد. مثلاً: "آنها به خوبی با هم آشتی دادند."

2. استفاده صحیح از قید و صفت: می‌توان از قیدهای مختلف برای توصیف نحوه آشتی دادن استفاده کرد. مثلاً: "او با مهارت آشتی داد."

3. فعل‌های همراه: "آشتی دادن" معمولاً با فعل‌هایی چون "کوشش کردن" یا "درخواست کردن" استفاده می‌شود. مثلاً: "او برای آشتی دادن آنها تلاش کرد."

4. ترکیب‌ها و عبارات: در برخی موارد، ممکن است از ترکیب‌های خاصی مانند "آشتی دادن دوستان" یا "آشتی دادن خانواده" استفاده کنید که در این صورت، باید به ارتباط معنایی توجه داشت.

5. ماضی و مضارع: مانند دیگر افعال، "آشتی دادن" می‌تواند در زمان‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "او دیروز آنها را آشتی داد." (ماضی) یا "او همیشه تلاش می‌کند که آنها را آشتی دهد." (مضارع).

با رعایت این نکات می‌توانید استفاده مناسب و مؤثری از کلمه "آشتی دادن" داشته باشید.