کلمه "قرض" و "قوله" هر کدام به تنهایی دارای معانی و کاربردهای خاصی هستند که در زبان فارسی به کار می‌روند. در ادامه به بررسی قواعد نگارشی و فارسی این دو کلمه می‌پردازیم:

1. قرض

• تعریف: "قرض" به معنی امانت گرفتن مالی است که معمولاً به شخص دیگری برگردانده می‌شود، مانند قرض گرفتن پول.
• قواعد نگارشی:
  • این کلمه به تنهایی نوشته می‌شود و نیازی به ترکیب با حروف اضافه یا پسوندها ندارد مگر در ترکیبات خاص (مانند قرض‌گرفتن، قرض‌دادن و...).
  • در متن‌های رسمی و غیررسمی می‌توان از "قرض" به عنوان اسم استعمال کرد.

2. قوله

• تعریف: "قوله" به معنای گفتار، سخن یا عبارتی است که شخصی می‌گوید. این کلمه بیشتر در متون ادبی و رسمی استفاده می‌شود.
• قواعد نگارشی:
  • کلمه "قوله" به‌طور مستقل استفاده می‌شود و معمولاً در عبارت‌های رسمی، اشعار یا متون ادبی به کار می‌رود.
  • ترکیبات رایج: در برخی ترکیبات ادبی می‌توان از "قوله" استفاده کرد، مانند "قولآن که"، "قوله‌ای از" و...

نکات عمومی

• استفاده صحیح:
  • توجه داشته باشید که "قرض" و "قوله" معانی متفاوتی دارند و در موقعیت‌های متفاوتی به کار می‌روند. بنابراین، انتخاب درست این دو کلمه تحلیل و دقت در معنی‌داری آنها را می‌طلبد.
• ایجاد ترکیب:
  • می‌توان کلمات را با یکدیگر ترکیب کرد (مانند "قرض و قوله")، هرچند که مستقل از یکدیگر نیز معنی دارند.

در نتیجه، استفاده درست از این دو کلمه در متون فارسی و نگارشی نیازمند شناخت معانی و قواعد مربوط به هر یک است.

1. علی تصمیم دارد قرضی که از دوستش گرفته را تا پایان ماه بازگرداند تا حسن دوباره به او اعتماد کند.
2. او همیشه قول می‌دهد که هرگاه بتواند، قرض‌هایش را پرداخت کند، اما هیچ‌گاه عملی نمی‌کند.
3. در معاملات مالی، مهم است که قرض و قوله‌ها به‌درستی انجام شود تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.