عبارت "اسیر طبع" شامل دو واژه است که هر یک از آن‌ها معانی خاص خود را دارند. در ادامه به بررسی قواعد زبان فارسی و نگارشی مربوط به این عبارت می‌پردازیم:

1. قواعد نگارشی:

   • فاصله: بین کلمات هیچ فاصله اضافی نباید وجود داشته باشد. به همین ترتیب، کلمه‌ها باید به طور صحیح کنار هم قرار گیرند.
   • نشانه‌گذاری: اگر این عبارت در جمله‌های طولانی‌تر به کار رود، ممکن است نیاز به ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی وجود داشته باشد.

2. قواعد صرف و نحو:

   • جنس و عدد: "اسیر" یک اسم و "طبع" نیز یک اسم است. "اسیر" مذکر و مؤنث نمی‌شناسد و در اینجا به معنای گرفتار یا وابسته است. "طبع" نیز به معنای طبیعت یا شخصیت است.
   • ترکیب: در این عبارت، "اسیر" به عنوان صفت برای "طبع" عمل می‌کند و وضعیت یا حالتی را توصیف می‌کند. بنابراین ساختار آن به نوعی تشبیهی به نظر می‌رسد.
3. معنا و مفهوم:
   • "اسیر طبع" به معنای فردی است که به نوعی تحت تاثیر طبیعت یا ویژگی‌های ذاتی خود قرار دارد و نمی‌تواند از این تاثیرات رهایی یابد. این عبارت می‌تواند در شعر و ادبیات برای بیان احساسات و حالات ذهنی به کار رود.

با در نظر گرفتن این موارد، می‌توان گفت که عبارت "اسیر طبع" به درستی و با رعایت قواعد فارسی و نگارشی در متن‌های ادبی یا دیگر متون به کار می‌رود.