کلمه "کواکب" جمع کلمه "کواکب" (به معنای ستاره‌ها) است و در فارسی به عنوان یک اسم جمع به کار می‌رود. در ادامه چند نکته درباره کاربرد و نگارش این کلمه در زبان فارسی ارائه می‌شود:

1. تعریف و معنی: کواکب به معنای ستاره‌ها یا اجرام آسمانی است و می‌تواند به طور خاص به ستاره‌هایی که با چشم غیرمسلح دیده می‌شوند، اشاره کند.

2. فارسی‌نویسی: این کلمه باید به همان شکل "کواکب" نوشته شود و هیچ تغییری در املای آن صورت نگیرد.

3. استفاده در جمله:

   • مثال: "کواکب در آسمان شب می‌درخشند."
   • مثال: "نجوم‌شناسان به مطالعه حرکت کواکب علاقه‌مندند."

4. تطابق با دیگر اجزای جمله: هنگامی که "کواکب" به عنوان فاعل یا مفعول در جمله به کار می‌رود، باید با فعل‌های جمع سازگار باشد. به عنوان مثال: "کواکب درخشان هستند."

5. حالت اضافی: اگر بخواهید این کلمه را در حالت اضافی به کار ببرید، به صورت "کواکبِ ..." نوشته می‌شود. برای مثال: "کواکبِ آسمان شب".

6. تلفظ: تلفظ درست این کلمه به صورت "کَواکِب" است و به حروف بی‌صدا و صدادار آن توجه کنید.

این نکات به شما کمک می‌کند تا کلمه "کواکب" را به درستی به کار ببرید و از آن در نگارش و گفتار خود استفاده کنید.

1. کواکب به عنوان اجرام آسمانی، در شب‌های صاف و بدون آلودگی نوری به زیبایی در آسمان می‌درخشند.
2. در طول تاریخ، انسان‌ها به مطالعه‌ی حرکت و موقعیت کواکب پرداخته‌اند تا تقویم‌های دقیق تری را طراحی کنند.
3. برخی از فرهنگ‌ها به کواکب اعتقاد داشته و آنها را به عنوان نشانه‌هایی از سرنوشت و آینده تفسیر می‌کنند.