کلمه "گچ اندود" در زبان فارسی به معنای گچی است که بر روی دیوارها و سقف‌ها استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. جدا نویسی: این ترکیب معمولاً به صورت جدا نوشته می‌شود. "گچ" و "اندود" هرکدام به معنای خاص خود اشاره دارند و ترکیب به معنای "سازنده (یا پوشش‌دهنده) با گچ" است.

2. استفاده در متن: در متون فنی یا معماری می‌توان از این کلمه استفاده کرد. به عنوان مثال: "دیوارها با گچ اندود شده‌اند."

3. صرف و نحو: در جمله‌های مختلف می‌توان این کلمه را به‌عنوان اسم یا وصف به کار برد. مثلاً:

   • "این دیوار با گچ اندود زیبا شده است."
   • "گچ اندود یکی از روش‌های قدیمی برای تزئین دیوارها است."
4. نکات نگارشی: هنگام نوشتن متون، حتما به فاصله‌گذاری صحیح بین کلمات و استفاده از نشانه‌های نگارشی مناسب دقت کنید.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "گچ اندود" به‌درستی در نوشتار استفاده کرد.

1. دیوارهای خانه‌ام را با گچ اندود تازه‌ای پوشانده‌ام تا جلوه‌ای زیبا به آنها ببخشم.
2. گچ اندود استفاده شده در این پروژه، باعث ایجاد سطحی صاف و یکنواخت شده است.
3. معماران قدیم برای زیباسازی بناهای خود از گچ اندود با نقش و نگارهای متفاوت استفاده می‌کردند.