گرفتار

کلمه «گرفتار» در زبان فارسی به طور کلی به معنای کسی است که در شرایط یا وضعیتی دشوار یا ناخواسته قرار گرفته‌است. این کلمه می‌تواند در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با کلمه «گرفتار» اشاره می‌کنیم:

1. نحو و ساختار جملات:

   • این کلمه معمولاً به عنوان صفت و در توصیف افراد یا اشیاء به کار می‌رود. به عنوان مثال: «او گرفتار مشکلات مالی است.»

2. استفاده از پسوندها:

   • «گرفتار» می‌تواند با پسوندهای مختلف ترکیب شود. مثلاً: «گرفتاری» (اسم) یا «گرفتاری‌های» (جمع اسم).

3. فعل مربوط:

   • فعل «گرفتار شدن» به معنای در این حالت قرار گرفتن است و می‌توان از آن به‌عنوان فعلی مرکب با حسین و طرز استعمال استفاده کرد. مانند: «او گرفتار شد.»

4. نحو جملات:

   • «گرفتار» ممکن است با حرف اضافه و برخی قیدها همراه شود. به‌عنوان مثال: «گرفتار در دشواری» یا «گرفتار به‌دست مشکلات».

5. نحوه استفاده در متون ادبی:

   • این کلمه در اشعار و متون ادبی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند عواطف و احساسات مختلف را با خود به همراه داشته باشد.
6. گفتار محاوره‌ای:
   • در گفتار روزمره، ممکن است «گرفتار» با اصطلاحات غیررسمی نیز ترکیب شود، نظیر «گرفتار کار» یا «گرفتار یک موضوع».

این نکات به شما کمک می‌کند تا با استفاده صحیح از کلمه «گرفتار» در نوشتار و گفتار خود، مفاهیم را بهتر منتقل کنید.

1. او در ترافیک سنگین شهر گرفتار شده بود و به موقع به قرارش نرسید.
2. احساس می‌کنم گرفتار افکار منفی شده‌ام و نمی‌توانم از آن‌ها رها شوم.
3. بچه‌ها در بازی جدیدی گرفتار شدند و ساعت‌ها مشغول بازی بودند.