کلمه "گنده" در زبان فارسی به معنای بزرگ، حجیم یا درشت است. برای استفاده صحیح از این کلمه در نگارش و گفتار، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

1. معنی و مفهوم: "گنده" به‌عنوان صفتی برای توصیف اشیاء، افراد یا مفاهیم بزرگ و حجیم استفاده می‌شود. به‌طور مثال: "این گندم‌ها خیلی بزرگ هستند."

2. استفاده در مکالمات غیررسمی: این کلمه بیشتر در زبان محاوره و غیررسمی به کار می‌رود و ممکن است در نوشتار رسمی مناسب نباشد.

3. جملات توصیفی: کلمه "گنده" می‌تواند در جملات توصیفی به کار رود. مانند: "ما یک میوه گنده خریده‌ایم."

4. قواعد نگارشی: هنگام استفاده از "گنده" در جمله، به قواعد نگارشی توجه کنید، مانند:

   • استفاده صحیح از ویرگول، نقطه، و دیگر نشانه‌های نگارشی.
   • توجه به توافق لفظی و جمع و مفرد بودن اسامی.

5. اجتناب از کاربرد توهین‌آمیز: در برخی از موارد، این کلمه می‌تواند به‌طور توهین‌آمیز به کار رود، بنابراین در انتخاب آن باید محتاط بود.

6. حروف اضافه: در استفاده‌های ترکیبی، حروف اضافه نیز باید به درستی به کار روند: "گنده‌تر از آن"، "گنده‌ترین".

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "گنده" به‌درستی و به شکل مؤثری در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. آقا به خاطر قد بلند و جثه گنده‌اش همیشه در ورزش‌های گروهی بهترین بازیکن بود.
2. صدای گنده‌ی این موتور خودرو از دور شنیده می‌شود و توجه همه را جلب می‌کند.
3. بچه‌ها از اینکه یک خرس گنده را در باغ وحش دیدند، بسیار خوشحال شدند.