کلمه "لجن" در زبان فارسی به معنای خاک نرم و مرطوب است که معمولاً در نواحی باتلاقی و کنار رودخانه‌ها یافت می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: کلمه "لجن" به صورت صحیح با حروف فارسی نوشته می‌شود و نیازی به استفاده از علامت‌های خاص ندارد.

2. جنس کلمه: کلمه "لجن" در فارسی زنده (جمع‌ناپذیر) است و به صورت مفرد و جمع استفاده می‌شود. برای مثال: "این لجن بسیار کثیف است."

3. استفاده در جمله: کلمه "لجن" می‌تواند در جملات مختلفی به کار رود. مثلاً:

   • "پس از بارش باران، زمین پر از لجن شد."
   • "او پاهایش را در لجن فرو کرد و حرکت کرد."

4. هم‌معناها: معانی هم‌معنا یا نزدیک به کلمه "لجن" می‌تواند شامل "خاک سست"، "گِل" یا "پرسل" (در بعضی از لهجه‌ها) باشد.

5. نکات نگارشی:
   • در نوشتن جملات، توجه به دستور زبان و ترتیب مناسب کلمات اهمیت دارد.
   • از استفاده از کلمات مناسب و دقیق برای توصیف لجن بپرهیزید تا جملات شما روان و واضح باشند.

به طور کلی، نوشتن با رعایت این نکات می‌تواند به افزایش وضوح و دقت متن کمک کند.

1. در حاشیه رودخانه، لجن انبوهی جمع شده بود که بوی نامطبوعی ایجاد می‌کرد.
2. بچه‌ها با شوق و هیجان در لجن‌های گل‌آلود بازی می‌کردند و خنده‌هایشان فضای باغچه را پر کرده بود.
3. پس از بارش شدید باران، لجن‌های مختلطی در خیابان‌ها به وجود آمد و عبور و مرور را دشوار کرد.