کلمه "لفت دادن" به معنای "تکیه دادن" یا "پشتیبانی کردن" استفاده می‌شود و به طور کلی در زبان فارسی به دو صورت نوشتاری رایج است:

1. لفت دادن: به صورت جدا و به معنای پشتیبانی یا تکیه دادن به شخصی یا چیزی.
2. لفت‌دادن: با هم چسبیده و به صورت یک کلمه، ولی این فرم کمتر استفاده می‌شود.

قواعد نگارشی:

1. فاصله: در صورتی که "لفت" و "دادن" جدا نوشته شوند، باید به فواصل بین کلمات توجه داشت.
2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه در وسط جمله قرار گیرد، باید با توجه به ساختار جمله از نقطه‌گذاری مناسب (مانند ویرگول یا نقطه) استفاده شود.
3. قید و قاعده: می‌توان این کلمه را با سایر قیدها یا صفات ترکیب کرد تا معنای دقیق‌تری را منتقل کند مثلاً "لفت دادن به دوستان".

مثال:

• او همیشه به من لفت می‌دهد.
• لفت دادن به دوستان در زمان نیاز بسیار اهمیت دارد.

در نتیجه، کلمه "لفت دادن" به عنوان یک فعل در زبان فارسی، می‌تواند در جملات مختلف با معنی‌های متنوع به کار رود.

1. در میانه‌ی بازی، او تصمیم گرفت که به طور ناگهانی لفت بدهد تا استراحتی بکند.
2. وقتی دیدم که دیگران در حال ترک مهمانی هستند، من هم تصمیم گرفتم لفت بدهم و به خانه برگردم.
3. او همیشه بدون هیچ توضیحی لفت می‌دهد و این مرا نگران می‌کند که آیا به من اعتماد ندارد یا خیر.