کلمه «لفت و لیس» یک اصطلاح عامیانه در زبان فارسی است که به معنای «دست‌بردن به اموری به‌طور غیرمجاز و ناپسند» به کار می‌رود و معمولاً به معنای دزدی یا اختلاس به کار می‌رود. در نگارش صحیح این عبارت و استفاده از آن، نکات زیر مهم است:

1. استخدام صحیح و فضایی:

   • کلمه «لفت» به معنای دزدی و «لیس» نیز به معنای نوشیدن یا مکیدن است ولی در این ترکیب به معنای استفاده غیرمجاز از چیزی است.

2. فاصله‌گذاری:

   • این کلمات معمولاً به‌صورت جدا نوشته می‌شوند: «لفت و لیس» و نباید به‌نوعی به هم چسبیده نوشته شوند.

3. فرهنگ‌سازی و پرهیز از استفاده ناپسند:

   • در متون رسمی یا علمی از این عبارت خودداری کنید و به جای آن از واژگان مناسب‌تری نظیر «سرقت»، «اختلاس»، «دزدی» یا «مکیدن» استفاده کنید.
4. رعایت نکات نگارشی:
   • در نوشتار، سعی کنید به نوشتار رسمی و درست پایبند باشید و از استفاده از اصطلاحات عامیانه در متون رسمی، مانند مقالات علمی یا اداری پرهیز کنید.

این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا هنگام استفاده از کلمه «لفت و لیس» به‌درستی آن را به کار ببرید و از بروز اشکالات نگارشی پرهیز کنید.

1. در جلسه کارمندی، رئیس از کارکنان خواست که به جای لفت و لیس کردن، زمانشان را صرف کارهای productive کنند.
2. بعضی افراد ترجیح می‌دهند به جای لفت و لیس کردن و صحبت‌های بی‌مورد، روی اهداف خود تمرکز کنند.
3. لفت و لیس کردن در یک بحث مهم می‌تواند باعث ایجاد سوءتفاهم و انحراف از موضوع اصلی شود.