عبارت "لوس بازی" به معنای رفتار یا کردار لوس (خودشیر یا بچه‌گانه) است و به طور معمول در مواردی استفاده می‌شود که افراد به ویژه کودکان یا افراد بزرگ‌سال در شرایط خاص رفتاری بی‌پایه و اساس یا نامناسب از خود بروز می‌دهند. در اینجا چند نکته نگارشی و قواعدی که می‌توان به آن توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: "لوس بازی" به صورت جدا نوشته می‌شود.

2. استفاده از نشانه‌ها: اگر این عبارت داخل جمله‌ای بیاید، باید به قواعد نگارشی جملات توجه کرد. مثلاً:

   • "او همیشه لوس بازی می‌کند."
   • "لوس بازی‌اش باعث خنده دیگران می‌شود."

3. قید کردن حالت: در برخی موارد ممکن است بخواهید نوع رفتار را مشخص کنید و این می‌تواند با استفاده از قیدها صورت گیرد. مثلاً:

   • "او به طور مداوم لوس بازی می‌کند."
   • "لوس بازی او در جمع خنده‌دار بود."

4. سازگاری با فعل و زمان: توجه به فعل و زمان جملات نیز مهم است.

   • "دیروز لوس بازی کرده بود."
   • "امروز دارد لوس بازی می‌کند."
5. توجه به مخاطب: در نوشتار غیررسمی ممکن است این عبارت به عنوان یک اصطلاح یا عبارت محاوره‌ای استفاده شود، اما در نوشتار رسمی‌تر بهتر است از عباراتی که بار منفی ندارند استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "لوس بازی" به نحو صحیح و مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.