کلمه «مبسوط» در فارسی به معنی «وسیع»، «گسترده» یا «بسیار توضیح داده شده» استفاده می‌شود. در نگارش و استفاده از این کلمه، رعایت نکات زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:

1. معنی و کاربرد: اطمینان حاصل کنید که در متن، معنی مناسب «مبسوط» مدنظر باشد. مثلاً می‌توان آن را در موقعیت‌هایی که نیاز به توضیحات مفصل است، به کار برد.

2. نگارش صحیح: کلمه «مبسوط» با این شکل درست و بدون نقص نوشته شود. از اشتباهاتی همچون «مبسوطه» یا «مبسوطی» پرهیز کنید، مگر اینکه در متن خاصی به صورت عنوان یا اصطلاح خاص نیاز به این تغییرات باشد.

3. جایگاه در جمله: کلمه «مبسوط» معمولاً به عنوان صفت استفاده می‌شود، بنابراین باید قبل از اسم‌هایی که توصیف می‌کند بیاید. مثلاً «شرح مبسوط» یا «کتاب مبسوط».

4. هم‌نشینی با واژه‌ها: توجه داشته باشید که «مبسوط» معمولاً در ترکیب با واژه‌هایی چون «شرح»، «گزارش»، «توضیحات» و دیگر واژه‌های توصیفی به کار می‌رود.

5. سبک نگارش: در نوشته‌های رسمی، استفاده از «مبسوط» معمولاً متداول‌تر است، در حالی که در محاورات غیررسمی ممکن است از عبارات دیگری استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «مبسوط» به شکل صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. گزارش مبسوطی که درباره وضعیت آب و هوا تهیه شده، اطلاعات دقیقی را به ما ارائه می‌دهد.
2. در جلسه‌ی امروز، مدیر عامل یک توضیح مبسوط درباره‌ی اهداف سال آینده ارائه کرد.
3. کتابی که اخیراً خواندم، به صورت مبسوط به تاریخچه‌ی هنر ایران پرداخته است.