کلمه "متوازی" به معنای "هم‌راستا" یا "هم‌نوا" در فارسی استفاده می‌شود. اگر به قواعد نگارشی و استفاده این کلمه توجه کنید، نکات زیر مهم هستند:

1. نوشتار صحیح: کلمه "متوازی" باید همیشه با حروف فارسی نوشته شود و حروف بزرگ و کوچک در این کلمه تفاوتی ندارند.

2. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت، اسم یا قید در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • "این دو خط متوازی هستند."
   • "اجسام متوازی دارای ویژگی‌های خاصی هستند."

3. هم‌نشینی با سایر کلمات: معمولاً این کلمه با کلمات مرتبط با هندسه یا توصیف حالتی از اشکال هندسی به کار می‌رود. مثل "خط متوازی"، "سطوح متوازی" و غیره.

4. ترکیب با پسوندها: این کلمه را می‌توان با پیشوندها و پسوندها ترکیب کرد. مثلاً "متوازی‌سازی" در مفهوم تغییر دادن اشکالی به‌گونه‌ای که متوازی شوند.

5. تلفظ: این کلمه به صورت "متوازی" خوانده می‌شود و بر روی بخش اول آن تأکید می‌شود.

6. قوانین جمع‌سازی: در صورت نیاز به جمع‌سازی، برای اسامی می‌توان از "متوازی‌ها" یا "خطوط متوازی" استفاده کرد.

با رعایت این نکات می‌توانید به‌خوبی از کلمه "متوازی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. دو خط متوازی هرگز همدیگر را قطع نمی‌کنند و همیشه در فاصله‌ی ثابتی از هم قرار دارند.
2. در هندسه، شکل‌های متوازی‌الاضلاع دارای خواص خاصی هستند که آن‌ها را از سایر اشکال متمایز می‌کند.
3. در طراحی ساختمان، استفاده از پنجره‌های متوازی به ایجاد تعادل و هماهنگی در نمای ساختمان کمک می‌کند.