برای استفاده صحیح از کلمه "مثال دادن" در زبان فارسی، باید نکات زیر را در نظر داشته باشیم:

1. استفاده در جملات: "مثال دادن" معمولاً به عنوان یک فعل و به منظور توضیح یک مفهوم یا مفهوم‌سازی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • معلم برای درک بهتر مطلب، مثال می‌دهد.
   • در این مقاله، مثال‌هایی برای توضیح نظریه‌ها آورده شده است.

2. فعل متعدی: این عبارت فعل متعدی است، به این معنی که معمولاً به یک مفعول نیاز دارد. به عنوان مثال:

   • او برای هر مفهوم‌ جدیدی یک مثال می‌دهد.
   • می‌توانیم برای این مسئله، مثال‌های متعددی بیاوریم.

3. نحوه نگارش: "مثال دادن" به صورت جدا نوشته می‌شود و نویسندگان باید دقت کنند که از نوشتن آن به صورت "مثال‌دهی" بپرهیزند، مگر در موارد خاص که واژه مذکور به عنوان اسم به کار رود.

4. استفاده در نوشتار رسمی: در متون رسمی یا علمی، بهتر است جملات با دقت بیشتری نوشته شوند و از جملات پیچیده و غیرضروری پرهیز شود. برای مثال:

   • در این مطالعه، ما برای توضیح مفاهیم پیچیده، مثال‌های گوناگونی ارائه خواهیم کرد.
5. توضیحات اضافی: گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که برای مثال‌های مطرح‌شده، توضیحات بیشتری ارائه شود تا مفهوم واضح‌تر شود. در این صورت، استفاده از عبارات توصیفی می‌تواند مفید باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانیم به شکل مؤثری از کلمه "مثال دادن" در متون فارسی استفاده کنیم.

1. معلم همیشه در کلاس مثال دادن را به عنوان ابزاری برای درک بهتر مفاهیم پیچیده معرفی می‌کند.
2. برای توضیح بهتر موضوع، بهتر است یک مثال دادن که تجربه شخصی یا مرتبط با زندگی واقعی باشد.
3. در مقاله‌ام، سعی کردم با ذکر چندین مثال دادن، نظرات خود را مستند کنم.