کلمه «محذور عنه» در زبان فارسی به معنای «ممنوع شده» یا «چیزی که باید از آن پرهیز کرد» است و معمولاً در متون ادبی، رسمی یا فقهی به کار می‌رود. استفاده صحیح از این اصطلاح وابسته به چند قاعده و نکته نگارشی است:

1. استفاده صحیح: این ترکیب معمولاً به عنوان یک قید یا صفت به کار می‌رود و باید توجه شود که به درستی در جمله جاگذاری شود. مثلاً: "اینگونه رفتارها محذور عنه است".

2. نوع نگارش: در نوشتار رسمی، از نوشتن این اصطلاح به صورت صحیح و با مفهوم درست توجه کنید. از به کار بردن آن در جملات غیررسمی یا مکالمات روزمره که ممکن است باعث گنگی معنا شود، خودداری کنید.

3. نکته‌ی معنایی: درک صحیح از مفهوم «محذور» و «عنه» به شما کمک می‌کند تا به‌درستی از این عبارت استفاده کنید. «محذور» به معنای چیزی است که باید از آن پرهیز کرد و «عنه» نشانه‌گر موضوعی است که از آن پرهیز می‌شود.

4. نکات فصاحت: برای حفظ زیبایی و فصاحت در نگارش، پیشنهاد می‌شود از این اصطلاح زمانی استفاده کنید که به مفهوم آن مربوط می‌شود و بتواند معنا و مفهوم دقیق‌تری را منتقل کند.

5. قیدهای زمانی و مکانی: اگر لازم است زمان یا مکان خاصی را در نظر بگیرید، به‌ویژه در متون رسمی، با دقت صیغه‌ها و قالب‌های درست را به کار ببرید.

توجه به این نکات می‌تواند به استفاده صحیح و مؤثر از ترکیب «محذور عنه» کمک کند.