کلمه "محصور کردن" به معنای محبوس یا محدود کردن چیزی در یک فضا یا چارچوب مشخص است. از نظر قواعد زبان فارسی و نگارش، نکات زیر می‌تواند در استفاده از این کلمه مفید باشد:

1. صرف و نحو: "محصور کردن" یک ترکیب فعلی است که به صورت "فعل + مفعول" شکل گرفته است. در جملات، می‌توان آن را به صورت‌های مختلف صرف کرد، مثلاً "من محصور می‌کنم"، "او محصور کرد"، "محصور شده است" و غیره.

2. فعل ماضی: اگر بخواهید از این کلمه در زمان گذشته استفاده کنید، باید از "محصور کردم"، "محصور شد" و ... استفاده کنید.

3. تطابق فاعل و مفعول: در جملاتی که از این فعل استفاده می‌شود، دقت کنید که فاعل و مفعول با هم هماهنگ باشند. مثلاً "من فضای معینی را محصور کردم."

4. استفاده در معانی مختلف: این کلمه می‌تواند در معانی مختلفی مورد استفاده قرار گیرد، از جمله در زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و هنری. در انتخاب جملات، به بافت استفاده از این کلمه دقت کنید.

5. نگارش درست: مانند سایر کلمات، محصور کردن باید به درستی و با رعایت قواعد نوشتاری و نگارشی نوشته شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به راحتی از کلمه "محصور کردن" در جملات خود استفاده کنید.