مشت

کلمه "مشت" در زبان فارسی به معنای دست بسته یا فشرده به کار می‌رود و واژه‌ای ساده و پرکاربرد است. در زیر به برخی قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌شود:

1. نویسه‌نگاری: کلمه "مشت" همیشه به همین شکل نوشته می‌شود و هیچ گونه علائم نگارشی (مانند تنوین یا جست‌خیز) ندارد.

2. استفاده در جملات: "مشت" می‌تواند به عنوان اسم در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او مشت خود را برای مبارزه آماده کرد."
   • "مشت او نشان از خشمش بود."

3. قواعد جمع: جمع کلمه "مشت" به شکل "مشتی" است.

   • مثال: "او دو مشتی بر زمین زد."

4. استفاده تشبیهی: این کلمه می‌تواند به عنوان یک تشبیه یا علامت به کار رود. مثلاً:

   • "دست او مانند مشت بسته بود."
5. قواعد دستور زبان: این کلمه می‌تواند با حروف اضافه و دیگر واژگان ترکیب شود:
   • "در مشت او چیزی نبود."
   • "مشت او محکم بود."

توجه به معانی متعدد و ساختار جملات در استفاده از کلمه "مشت" می‌تواند به شفافیت نگارش کمک کند.