کلمه "مفقود" در زبان فارسی به معنای "گم‌شده" یا "ناپدید شده" است و معمولاً در متون رسمی و قانونی به کار می‌رود. در زیر به چند نکته نگارشی و قاعده‌ای در مورد این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در جملات:

   • "مفقود" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود. مثلاً: "این پرونده، پروندهٔ شخص مفقود است."

2. ترکیب‌ها:

   • این کلمه می‌تواند در ترکیب با کلمات دیگر به کار رود، مانند "شخص مفقود" یا "کالاهای مفقود".

3. زمان فعل:

   • در جملاتی که این کلمه استفاده می‌شود، باید به زمان فعل توجه شود. به مثال زیر توجه کنید: "او در سفر مفقود شده است."

4. نکته‌های نگارشی:

   • حتماً به نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول و نقطه توجه کنید. به عنوان مثال: "او مفقود شد، اما هیچ‌کس نمی‌داند که چه بر سر او آمده است."
5. استفاده در متون رسمی:
   • در متون رسمی و گزارش‌ها، معمولاً از این کلمه برای اشاره به افراد یا اشیایی که گم شده‌اند، استفاده می‌شود. مثلاً: "گزارش‌ها حاکی از آن است که چندین فرد مفقود شده‌اند."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "مفقود" به درستی و به شکل مؤثری در نوشتار خود استفاده کنید.

1. پس از وقوع طوفان، چند نفر از اعضای خانواده‌ام مفقود شدند و ما به دنبال پیدا کردن آنها هستیم.
2. گزارش‌ها حاکی از آن است که یک گروه کوهنوردی در کوه‌های شمال کشور مفقود شده‌اند و تیم‌های نجات در حال جستجوی آنها هستند.
3. کتاب قدیمی که سال‌ها پیش آن را قرض گرفته بودم، به صورت ناگهانی مفقود شده و هنوز نتوانسته‌ام آن را پیدا کنم.