کلمه "ممه" در زبان فارسی به معنای پستان مادر (شیر مادر) است و در محاورات و ادبیات کودکانه به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در جملات: کلمه "ممه" معمولاً در جملات کودکانه و محاورات غیررسمی به کار می‌رود. مثال: "بچه‌ها شیرشان را از ممه می‌خورند."

2. نحوه‌ی نوشتار: این کلمه به صورت "ممه" نوشته می‌شود و باید دقت شود که املای آن درست باشد.

3. جمع‌سازی: کلمه "ممه" به صورت "ممها" جمع بسته می‌شود. مثال: "بچه‌ها به ممهای مادر نگاه می‌کنند."

4. مناسبت فرهنگی: استفاده از این کلمه معمولاً در زمینه‌های مرتبط با بچه‌ها و شیرخوارگی صورت می‌گیرد.

5. قید و بند: اگر در متنی از کلمه "ممه" استفاده می‌کنید، توجه داشته باشید که این کلمه معمولاً در متون رسمی یا ادبیات بزرگسالان کاربرد ندارد.

6. احترام به مخاطب: در استفاده از این کلمه، به مخاطب توجه داشته باشید که ممکن است برخی از افراد رویکرد متفاوتی نسبت به استفاده از اصطلاحات کودکانه داشته باشند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "ممه" در نوشته‌ها و گفت‌وگوهای خود به درستی استفاده کنید.

1. ممه‌ی شیر مادر برای نوزادان بسیار مفید و مغذی است.
2. در قصه‌ای که خواندم، ممه‌ای جادویی وجود داشت که به خواسته‌های بچه‌ها پاسخ می‌داد.
3. وقتی نوزاد به ممه‌ی شیر می‌رسید، احساس شادی و آرامش می‌کرد.