کلمه "مهر اسفند" ترکیبی از دو بخش "مهر" و "اسفند" است. در زبان فارسی، قواعد نگارشی و دستوری برای این نوع ترکیبات وجود دارد. در اینجا به برخی از این قواعد اشاره می‌کنم:

1. جداسازی کلمات: "مهر" و "اسفند" هر دو اسم هستند و به طور معمول به تنهایی به کار می‌روند. در نوشتار می‌توان آن‌ها را به صورت جداگانه نوشت: "مهر اسفند" یا به صورت ترکیبی در نوشتار غیررسمی.

2. حالت اعراب: در واژه‌های ترکیبی، اعراب ممکن است به صورت جداگانه بر روی هر کلمه اعمال شود. مثلاً "مهر" به معنی عشق و محبت و "اسفند" به معنی ماه دوازدهم سال در تقویم ایرانی است.

3. نوشتن با حرف بزرگ: در نام‌های خاص، از جمله نام ماه‌ها و عناوین، معمولاً حرف اول هر کلمه با حرف بزرگ نوشته می‌شود. بنابراین "مهر اسفند" هم می‌تواند به‌صورت "مهر اسفند" نوشته شود.

4. استفاده از صفت: اگر بخواهیم "مهر" را به عنوان صفت توصیفی برای "اسفند" در نظر بگیریم، می‌توانیم آن را به صورت "مهرماه اسفند" بنویسیم.

5. معانی و مفاهیم: "مهر" معنی محبت و عشق دارد و "اسفند" به عنوان یکی از ماه‌های سال ممکن است در متون ادبی و فرهنگی معانی عمیق‌تری پیدا کند. بنابراین توجه به زمینه و محتوا نیز اهمیت دارد.

به طور کلی، "مهر اسفند" می‌تواند به شیوه‌های مختلفی استفاده شود و با توجه به متن و مفهوم مورد نظر، قواعد نگارش ممکن است تغییر کند.