داغ دیده

کلمه "داغ‌دیده" در زبان فارسی به معنای کسی است که تحمل درد و رنج را دارد یا به نوعی، کسی که به خاطر مصیبت و آسیب‌های گذشته، دچار رنج و عذاب شده است. در نوشتار فارسی، این کلمه به صورت زیر نوشته می‌شود:

1. نکته نگارشی: کلمه "داغ‌دیده" با استفاده از نیم‌فاصله (ـ) بین "داغ" و "دیده" نوشته می‌شود. این نیم‌فاصله نشان‌دهنده این است که این دو واژه به هم مرتبط هستند و در یک مفهوم واحد به کار می‌روند.

2. قواعد نحوی: "داغ‌دیده" به عنوان صفت و در توصیف اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • او یک فرد داغ‌دیده است.
   • این داستان درباره‌ی مردی داغ‌دیده است.

3. معنای ترکیبی: در این واژه، "داغ" به معنای حرارت و آسیب می‌باشد و "دیده" به معنای تجربه‌کردن یا تحمل‌کردن است. بنابراین، "داغ‌دیده" به کسی اطلاق می‌شود که تجربه آسیب یا فقدانی را داشته است.

4. استفاده ادبی: این واژه غالباً در متون ادبی و شعری برای بیان احساساتی چون غم، درد و فقدان به کار می‌رود.

اگر سؤال یا موضوع خاص دیگری در مورد نگارش و قواعد فارسی دارید، لطفاً بفرمایید.

1. پس از حادثه دلخراش، او به عنوان یک داغ دیده همیشه در جستجوی آرامش بود.
2. داغ دیده بودن او باعث شد تا به دیگران کمک کند و تجربیاتش را با آن‌ها به اشتراک بگذارد.
3. در مراسم یادبود، داغ دیده‌ها دور هم جمع شدند تا یاد عزیزانشان را گرامی دارند.