فراخ دیده

کلمه "فراخ دیده" یک ترکیب توصیفی در زبان فارسی است. در اینجا به قواعد فارسی و نگارشی مربوط به آن اشاره می‌کنم:

1. معنی: "فراخ دیده" به معنای "دارای دید گسترده" یا "بینش وسیع" است. این ترکیب معمولاً برای وصف افرادی به کار می‌رود که دارای نگرش و بینش وسیع و درک عمیق از مسائل هستند.

2. ترکیب: کلمه "فراخ" به معنای وسیع و بزرگ است و "دیده" به معنای بینش و دیدگاه فرد است. این ترکیب به صورت وصفی به کار می‌رود.

3. نگارشی: در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است "فراخ دیده" با یک فاصله بین دو واژه نوشته شود. همچنین، در صورتی که این عبارت در متن به عنوان صفت ذکر شود، معمولاً باید به همراه مفعول و اسم مناسب به کار رود.

4. نحو و صرف: این کلمه به عنوان یک صفت می‌تواند در جملات به کار رود. مثلاً: "او شخصی فراخ دیده است" یا "فراخ دیدگی او در تصمیم‌گیری‌ها مشهود است."

5. استفاده ادبی: در آثار ادبی و شاعری، ممکن است این عبارت به شکلی توصیفی یا مجازی به کار رود که معانی عمیق‌تری به خود بگیرد.

به طور کلی، "فراخ دیده" یک ترکیب زیبا و توصیفی است که در توصیف شخصیت‌ها و ویژگی‌های فکری افراد به کار می‌رود.

1. در دنیای امروز، داشتن ذهنی فراخ دیده به ما کمک می‌کند تا به چالش‌های جدید با رویکردی مثبت نگاه کنیم.
2. او با فراخ دیده بودنش توانست در تعاملات اجتماعی خود روابط مؤثری برقرار کند.
3. معلمش همیشه تاکید می‌کرد که برای موفقیت در زندگی، باید دیدی فراخ داشته باشیم و از محدودیت‌ها فراتر برویم.