کلمه "دانش‌پژوه" به معنای شخصی است که در زمینه‌های علمی و پژوهشی فعال است و به تحقیق و کاوش دانش می‌پردازد. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. نقطه‌گذاری: در نوشتن "دانش‌پژوه"، باید از خط تیره (−) یا "ـ" استفاده کنید تا دو جزء کلمه به هم وصل شوند. این خط تیره به ما می‌گوید که این دو جز به یک واژه واحد تبدیل شده‌اند.

2. تایپ و نوشتن: به جای "دانش پژوه"، باید "دانش‌پژوه" بنویسید تا از صحیح بودن نگارش اطمینان حاصل کنید.

3. ساختار کلمه: "دانش" به معنای علم و آگاهی و "پژوه" به معنای تحقیق و جستجو است. این دو جز در کنار هم مفهوم خاصی را ایجاد می‌کنند.

4. توافق با سایر واژه‌ها: اگر این کلمه را در جملات استفاده می‌کنید، باید به تطابق آن با دیگر اجزای جملات توجه داشته باشید. به‌عنوان مثال، در جملات جمعی یا حالاتی که نیاز به اسم مؤنث یا مذکر داریم، باید به این نکات توجه شود.

5. مثال‌های کاربرد:
   • او یک دانش‌پژوه است که در زمینه‌های مختلف علمی تحقیق می‌کند.
   • دانش‌پژوهان باید همواره به‌روز باشند و از آخرین دستاوردهای علمی مطلع شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از واژه "دانش‌پژوه" در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. دانش پژوهان در دانشگاه‌ها با تحقیق و توسعه به پیشرفت علم و فناوری کمک می‌کنند.
2. این کنفرانس فرصتی مناسب برای دانش پژوهان است تا نتایج تحقیقات خود را ارائه دهند و از تجربیات هم‌کاران بهره ببرند.
3. حمایت از دانش پژوهان جوان به ایجاد نسل جدیدی از محققان خلاق و نوآور کمک می‌کند.