کلمه «پژوه» در زبان فارسی به معنای تحقیق، کاوش و بررسی است و عمدتاً به عنوان یک جزء از کلمات دیگر در اصطلاحات علمی و پژوهشی به کار می‌رود. در مورد قاعده‌های نگارشی و استفاده از این کلمه، موارد زیر قابل توجه است:

1. استفاده صحیح: کلمه «پژوه» معمولاً به عنوان پیشوند در ترکیب‌های مختلف استفاده می‌شود، مانند «پژوهش»، «پژوهشی»، «پژوهنده» و غیره. در این موارد لازم است به معنای ترکیب دقت کنید.

2. نقطه‌گذاری: در جملاتی که از این کلمه استفاده می‌شود، هم‌چون سایر کلمات فارسی، باید به قوانین نقطه‌گذاری توجه کرد. به‌خصوص اگر کلمه در وسط جمله به کار رود.

3. تطابق زبانی: کلمه «پژوه» از ریشه‌های فارسی است و به همین دلیل باید در متون رسمی و علمی به‌کار رود. در نوشتارهای غیررسمی یا محاوره‌ای ممکن است از اصطلاحات غیررسمی استفاده شود.

4. جمع‌سازی: در صورت نیاز به جمع‌سازی، از «پژوه‌ها» و یا «پژوهش‌ها» (در مورد پژوهش) استفاده می‌شود.

5. هجی‌نویسی: دقت کنید که در کلمات ترکیبی، املای صحیح را رعایت کنید. مثلاً «پژوهش» و نه «پژوهش» با الف.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «پژوه» و ترکیبات آن به درستی بهره ببرید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پژوه" در جمله آورده شده است:

1. پژوهشگران در این پروژه به بررسی تأثیرات تغییرات اقلیمی بر اکوسیستم‌های محلی پرداخته‌اند.
2. او به عنوان یک پژوهشگر در زمینه علوم اجتماعی، مقالات زیادی منتشر کرده است.
3. این پژوهش نشان می‌دهد که آموزش آنلاین می‌تواند به بهبود یادگیری دانش‌آموزان کمک کند.
4. در کنفرانس علمی، چندین پژوهشگر درباره نتایج تحقیقات خود صحبت کردند.
5. پژوهش‌های اخیر نشان‌دهنده رابطه قوی بین تغذیه و سلامت روان هستند.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!