"روشن‌بینی" یک ترکیب است که از دو کلمه "روشن" و "بینی" تشکیل شده است. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تلفظ و نوشتار: این کلمه به صورت "روشن‌بینی" نوشته می‌شود. در اینجا، کلمه "بینی" به معنای دیدن یا شناختن است و "روشن" به معنای واضح و روشن است.

2. نقطه‌گذاری: وقتی کلمه در جمله‌ای به کار می‌رود، باید بدون فاصله بعد از "روشن-" نوشته شود و سپس "بینی" به آن متصل گردد.

3. معنی و مفهوم: "روشن‌بینی" به معنای دیده و درک واضح و صحیح از مسائل است. معمولاً در متون فلسفی، ادبی و اجتماعی به کار برده می‌شود.

4. صرف و نحوه‌ی استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "او با روشن‌بینی مسائل را تجزیه و تحلیل کرد."
5. مترادف‌ها و جملات قابل استفاده: می‌توان به عنوان مترادف از "زاویه دید روشن" یا "درک واضح" استفاده کرد.

با رعایت این قواعد، می‌توان کلمه "روشن‌بینی" را به صورت صحیح و مؤثر در نوشتارهای فارسی به کار برد.

1. روشن بینی او در بررسی مسائل اجتماعی همیشه به او کمک کرده است تا به راه‌حل‌های بهتری دست یابد.
2. افراد با روشن بینی می‌توانند آینده را بهتر پیش‌بینی کرده و تصمیم‌های هوشمندانه‌تری بگیرند.
3. روشن بینی در مدیریت سازمان‌ها، به ایجاد محیطی مثبت و بهره‌ور کمک شایانی می‌کند.