زخم آور

"زخم آور" یک واژه ترکیبی است که از دو بخش "زخم" و "آور" تشکیل شده است. این واژه به معنای چیزی است که موجب ایجاد زخم می‌شود یا زخمی را به وجود می‌آورد. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده از کلمه در جملات:

   • "او یک زخم آور جدید به بازار معرفی کرد."
   • "برخی از مواد شیمیایی می‌توانند زخم آور باشند."

2. جداسازی واژه‌های ترکیبی:

   • در نوشتار رسمی، این کلمه به شکل بدون فاصله (زخم‌آور) نیز نوشته می‌شود. در این حالت، "زخم" و "آور" به هم متصل می‌شوند تا نشان دهند که این دو واژه یک مفهوم واحد را تشکیل می‌دهند.

3. نقطه‌گذاری:

   • هنگام استفاده از واژه در جملات، باید به قواعد نقطه‌گذاری دقت شود. به عنوان مثال، اگر در انتهای جمله بیفتد، باید از نقطه استفاده کرد.

4. قواعد جمع بستن:

   • در صورت نیاز به جمع بستن این واژه، "زخم آورها" یا "زخم‌آورها" به کار می‌رود.
5. استفاده در شکل‌های مختلف:
   • می‌توان تحصیناتی هم به این کلمه اضافه کرد، مانند "زخم آورترین" برای اشاره به چیزی که زخم‌آورتر از دیگران است.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از واژه "زخم آور" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. احساس تنهایی در دل من مانند یک زخم آور است که هر روز عمیق‌تر می‌شود.
2. سکوت طولانی بین آن‌ها مانند یک زخم آور باقی مانده بود که هیچ‌کس جرأت نکرد به آن نزدیک شود.
3. یادآوری آن حادثه برایش زخم آوری بود که هرگز فراموش نخواهد کرد.