عبارت "شکسته مزاج" در زبان فارسی به معنای فردی است که از نظر خلق و خو و رفتار، ناپایدار و دگرگون‌پذیر است. به همین دلیل، در نگارش و استفاده از این عبارت باید نکات زیر را در نظر گرفت:

1. نوشتار صحیح: عبارت "شکسته مزاج" باید دقیقاً به همین شکل نوشته شود و از نوشتن به صورت‌های نادرست مانند "شکسته‌مزاج" یا "شکسته مزاجی" پرهیز شود.

2. استفاده در متن: این عبارت معمولاً در متون ادبی، روانشناسی یا توصیف شخصیت‌ها به کار می‌رود. بهتر است در جایی استفاده شود که نیاز به توصیف شخصیت یا رفتار فردی وجود داشته باشد.

3. فعل و صفت مناسب: هنگام استفاده از این عبارت، باید مراقب بود که فعل و صفت‌های دیگر نیز با این مفهوم هم‌خوانی داشته باشند. مثلاً می‌توان نوشت: "او فردی شکسته مزاج است که سریع دچار تغییرات روحی می‌شود."

4. توجه به سیاق جمله: در جمله‌سازی باید توجه کرد که سیاق جملات با معنای عبارت هم‌خوانی داشته باشد؛ به عنوان مثال:

   • "شخصیت‌های شکسته مزاج ممکن است در موقعیت‌های مختلف واکنش‌های متفاوتی از خود نشان دهند."
5. فصاحت و بلاغت: در متون ادبی، می‌توان از تشبیهات و استعارات برای اشاره به "شکسته مزاج" استفاده کرد تا به عمق معنای آن افزوده شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از عبارت "شکسته مزاج" به‌طور مؤثر و صحیح استفاده کرد.

1. پس از مدتی استراحت، متوجه شدم که حال و هوای شکسته مزاجی بر زندگی‌ام حاکم شده و نیاز به تغییر دارم.
2. او همیشه در جمع دوستانش از این موضوع می‌نالید که احساس می‌کند شکسته مزاج شده و نمی‌تواند از زندگی لذت ببرد.
3. در این روزهای سرد و بارانی، شکسته مزاجی به سراغم آمده و هیچ‌چیز مرا شاد نمی‌کند.