کلمه «عزب خانه» به خودی خود به معنای خانهٔ عزب (یعنی خانه‌ای که به‌طور خاص برای افراد مجرد یا عزب طراحی یا تخصیص داده شده است) به کار می‌رود. در نوشتار فارسی، برخی نکات نگارشی و دستوری پیرامون این کلمه وجود دارد:

1. فاصله: براساس قواعد زبان فارسی، واژه‌ها و ترکیبات را باید به طور صحیح از یکدیگر تفکیک کرد. در مورد «عزب خانه»، واژه‌ها باید با یک فاصله درست جدا شوند.

2. جایگاه و ترتیب کلمات: در زبان فارسی، معمولاً صفت قبل از اسم می‌آید. در این مورد، «عزب» به‌عنوان صفت، قبل از «خانه» قرار گرفته است.

3. نوشتار صحیح: از آنجایی که این ترکیب خاص است، باید آن را به صورت درست و با دقت نوشت. هرگونه اشتباه تایپی می‌تواند معنا را تغییر دهد.

4. کاربردها: این کلمه در مقالات، متون ادبی، یا بحث‌های اجتماعی پیرامون زندگی مجردها و خانه‌های مربوط به آن‌ها به کار می‌رود.

اگر سوال خاص‌تری درباره‌ی این ترکیب یا استفاده‌های آن دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. عزب خانه‌ای در حومه شهر خرید که فضای سبز زیبایی داشت و برای زندگی تنهایی‌اش ایده‌آل بود.
2. دوستانش همیشه به او می‌گویند که با داشتن عزب خانه، فرصت بیشتری برای مطالعه و یادگیری دارد.
3. عزب خانه‌اش را با اشیاء مورد علاقه‌اش تزئین کرده و فضایی دلنشین برای خود ایجاد کرده است.