کلمه "فرا آورده" به معنای به دست آوردن یا به وجود آوردن است و در زبان فارسی به عنوان فعل استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه و قواعد مربوط به آن، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. فعل ساخته شده: "فرا آوردن" (جدا) یک فعل مرکب است که از دو جز "فرا" و "آوردن" تشکیل شده است. در نوشتار رسمی، معمولاً ترجیح داده می‌شود که این دو جزء جدا نوشته شوند.

2. صرف فعل: این فعل در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • زمان حال: "فرا می‌آورد"
   • زمان گذشته: "فرا آورد"
   • زمان آینده: "فرا خواهد آورد"

3. کاربرد در جمله: این کلمه معمولاً در جملات رسمی، ادبی یا علمی کاربرد دارد. به عنوان مثال:

   • "او توانسته است ایده‌ای نو را فرا آورد."
   • "پژوهشگران اقدام به فرا آوردن تکنیک‌های جدید کرده‌اند."

4. استفاده از حروف اضافه: در برخی مواقع، این کلمه می‌تواند با حروف اضافه همراه باشد. مثلاً:

   • "فراوری یک محصول جدید"
   • "فرا آوردن نتیجه‌ای مطلوب"
5. قواعد نگارشی: در نوشتار رسمی، توجه به نثر و بیانی روان و روشن اهمیت دارد. از به‌کار بردن جملات پیچیده پرهیز کنید و سعی کنید توضیحات واضیح و دقيق ارائه دهید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "فرا آورده" در جملات خود استفاده کنید.

1. او با تلاش و کوشش بسیار، نتیجه‌ای شگفت‌انگیز فرا آورده است.
2. این کتاب تجربه‌های جدیدی را برای خواننده فرا آورده و افق‌های جدیدی را پیش روی او قرار داده است.
3. علم و فناوری در این سال‌ها دستاوردهای برجسته‌ای فرا آورده که زندگی بشر را دگرگون کرده است.