کلمه "باد آورده" یک ترکیب فارسی است که در زبان محاوره و ادبی به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته قواعدی و نگارشی درباره این کلمه اشاره می‌کنم:

1. معنی و کاربرد:

   • "باد آورده" به معنای چیزی است که به آسانی و بدون زحمت به دست آمده باشد. معمولاً وقتی از این اصطلاح استفاده می‌شود که چیزى غیرقابل‌اعتماد یا ناپایدار باشد.

2. جدا نوشتن یا چسبیده نوشتن:

   • این ترکیب به صورت جدا نوشته می‌شود: "باد" و "آورده". در فارسی، ترکیب‌های چنین معنایی معمولاً به صورت مجزا نوشته می‌شوند.

3. نحوه تلفظ:

   • این کلمه به صورت /bād āvarede/ تلفظ می‌شود.

4. صرف و نحو:

   • "باد" اسم است و "آورده" صفت مفعولی فعل آوردن است که به این ترکیب معنای خاصی می‌دهد.

5. وجه نمادین:

   • در ادبیات فارسی، این اصطلاح می‌تواند جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی نیز داشته باشد و به نقد وضعيت‌های اجتماعی اشاره کند.
6. استفاده در جملات:
   • می‌توان این واژه را در جملات مختلف به کار برد، مثلاً: "او همه چیز را از باد آورده خود می‌داند و به همین دلیل پایدار نیست."

با توجه به موارد بالا، "باد آورده" یک اصطلاح قابل توجه در زبان فارسی است که دلالت بر شرایط خاص دارد.

1. باد آورده همیشه بی‌دردسر نیست؛ گاهی اوقات باید برای حفظ آن تلاش کرد.
2. او با خریدن یک خودرو لوکس به‌طور ناگهانی، نماد زندگی راحت و باد آورده شد.
3. شادی‌های باد آورده ممکن است زودگذر باشند، اما یادگارهای آن‌ها همیشه در دل می‌مانند.