کلمه «فرا بردن» به معنای آوردن یا حمل کردن چیزی به یک مکان دیگر است و در زبان فارسی می‌تواند به عنوان فعل مرکب مورد استفاده قرار گیرد. در زیر به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: کلمه «فرا بردن» به صورت جداگانه نوشته می‌شود و از دو بخش «فرا» و «بردن» تشکیل شده است.

2. صرف فعل: «فرا بردن» یک فعل حرکتی است و مانند سایر افعال می‌تواند صرف شود. برای مثال:

   • من فرا می‌آورم
   • تو فرا خواهی آورد
   • او فرا می‌آورد

3. استفاده در جمله: این فعل می‌تواند در جملات به‌عنوان فعل اصلی یا فرعی قرار بگیرد. مثلاً:

   • او کتاب را از کتابخانه فرا برد.
   • من نیاز دارم که اطلاعات را فرا بیاورم.

4. تنوع معنایی: بسته به زمینهٔ استفاده، «فرا بردن» می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. این فعل معمولاً به معنای انتقال یا جابجایی است و در متون ادبی و رسمی نیز کاربرد دارد.

5. جزئیات دیگر: مانند دیگر افعال، این کلمه نیز نیاز به رعایت قواعد صرف و نحو داشته و باید به تناسب زمان، شخص و شمار در جملات استفاده شود.

اگر سوال یا نکته خاص‌تری در این زمینه مد نظر دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. او توانست با تلاش زیاد، مهارت‌های جدید را فرابرد.
2. معلم از دانش‌آموزان خواست تا احساسات خود را در قالب یک داستان فرا ببرند.
3. برای موفقیت در زندگی، باید توانایی‌های خود را به طور مداوم فرا ببرید.