کلمه "فرا داشتن" به معنی "دورش آوردن" یا "گستردن" است و در ترکیب‌های مختلفی به کار می‌رود. در اینجا چند نکته در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. نحو: "فرا داشتن" معمولاً به صورت فعل و در جملات به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او فرا داشت احساساتش را در مورد موضوع بحث."

2. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. مثلاً:

   • فرا داشتنِ دانش
   • فرا داشتنِ تجربه

3. فارسی معیار: در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است از "فرا داشتن" به جای معادل‌های محاوره‌ای استفاده شود تا نگارش شفاف‌تر و معنادارتر باشد.

4. نکات نگارشی:

   • در جملات پیچیده که چندین فعل و کلمه وجود دارد، دقت کنید که "فرا داشتن" به درستی و در جای مناسب خود به کار رود.
   • توجه به نشانه‌گذاری و دادن فاصله مناسب میان کلمات.
5. استفاده در متون ادبی: در شعر و نثر ادبی، می‌توان از "فرا داشتن" به عنوان زیبا و قوی بودن واژه استفاده کرد.

با رعایت این نکات می‌توانید از "فرا داشتن" به درستی و مؤثر در نوشتار و گفتگوهای خود استفاده کنید.

1. او توانایی فرا داشتن مهارت‌های جدید را در خود تقویت کرده است.
2. معلم به دانش‌آموزان یاد داد که چگونه می‌توانند با تلاش و کوشش، علم را فرا داشته باشند.
3. این کتاب به ما کمک می‌کند تا شیوه‌های زندگی سالم را فرا داشته باشیم.