کلمه "فرس‌نامه" به معنای نامه‌ای درباره‌ی اسب‌ها یا مطالبی مرتبط با اسب‌ها است. در نگارش این کلمه، چند نکته مهم وجود دارد:

1. تلفظ صحیح: کلمه "فرس‌نامه" باید به درستی تلفظ شود. "فرس" به معنای اسب و "نامه" به معنای نامه است.

2. نوشتن با هیجده: در نوشتار فارسی، استفاده از فاصله و نشانه‌گذاری صحیح بسیار مهم است. به عنوان مثال، بین دو قسمت "فرس" و "نامه" باید از یک نشانۀ (‌) فاصله استفاده کرد. بنابراین نوشتار صحیح "فرس‌نامه" خواهد بود.

3. قواعد دستوری: اگر این کلمه را در جمله‌ای استفاده می‌کنید، باید به قوانین مربوط به جمله‌بندی و ساختار جمله توجه کنید. برای مثال: "او به تازگی یک فرس‌نامه جذاب خوانده است."

4. قواعد نگارشی: در متن‌های رسمی و ادبی، باید به نکات نگارشی مانند استفاده از علائم نگارشی مناسب، مثل نقطه، ویرگول، و از جمله‌های کامل دقت کرد.

به طور کلی، "فرس‌نامه" یک ترکیب است که لازم است در نوشتار به دقت به شکل درست و با رعایت قواعد نگارشی ارائه شود.

1. در کتابخانه‌ی شهر، فرس‌نامه‌هایی از تاریخ قدیم ایران پیدا کردیم که حاوی داستان‌های جذابی از قهرمانان ملی بودند.
2. او تمام روز را به مطالعه‌ی فرس‌نامه مشغول بود و از جزئیات زندگی و ماجراجویی‌های شخصیت‌های آن لذت می‌برد.
3. نویسنده‌ی جوان، با الهام از فرس‌نامه‌های سنتی، داستانی مدرن درباره‌ی عشق و دلاوری در دنیای امروز نوشت.