کلمه "گاه‌نامه" به معنای نشریه یا عمومی است که به صورت دوره‌ای منتشر می‌شود. برای نوشتن و استفاده از این کلمه در متون فارسی، نکات زیر قابل توجه است:

1. اضافه نویسی: در فارسی، هنگامی که دو کلمه ترکیب می‌شوند، اگر واژه دوم به "ه" ختم شود، معمولاً این "ه" به "ۀ" تبدیل می‌شود. در این مورد "گاه" و "نامه" با هم ترکیب شده و به شکل "گاه‌نامه" نوشته می‌شود.

2. نوشتن با فاصله: بین "گاه" و "نامه" نباید فاصله وجود داشته باشد. بنابراین شکل صحیح "گاه‌نامه" است.

3. علامت‌گذاری: در صورت نیاز به علامت‌گذاری (مثل کاما یا نقطه)، باید توجه داشت که این علامت‌ها باید به شکل صحیح در متن قرار گیرند و تأثیری بر شکل نوشتاری کلمه نگذارند.

4. زبان تخصصی: در متن‌های علمی یا ادبی، استفاده معنادار و دقیق از "گاه‌نامه" به عنوان یک اصطلاح تخصصی باید در نظر گرفته شود و برای معرفی یا توضیح آن، مناسب است که پیش از استفاده، تعریف اولیه آورده شود.

این نکات به نگارش صحیح و اصولی کلمه "گاه‌نامه" کمک می‌کنند.

1. گاه‌نامه‌های تاریخی می‌توانند اطلاعات ارزشمندی درباره‌ی فرهنگ و تمدن گذشته ارائه دهند.
2. من هر ماه منتظر دریافت گاه‌نامه‌ای هستم که شامل مقالات علمی و جدیدترین تحقیقات باشد.
3. گاه‌نامه‌ی ادبی که منتشر می‌شود، محلی مناسب برای معرفی نویسندگان جوان و آثارشان است.