فرمان گذار

کلمه "فرمان‌گذار" در زبان فارسی به دو بخش "فرمان" و "گذار" تقسیم می‌شود. این ترکیب به معنای شخص یا نهاد متمرکز بر اعطای فرمان یا هدایت امور است. در ادامه به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نحوه نگارش: این کلمه باید به صورت جدا و درست نوشته شود. شکل صحیح آن "فرمان‌گذار" است. توجه به استفاده از خط تیره (‌) میان دو بخش ضروری است.

2. قواعد دستوری: کلمه "فرمان‌گذار" یک اسم مرکب است، که از دو جزء تشکیل شده است. جزء اول ("فرمان") معانی نظارتی و اجرایی دارد و جزء دوم ("گذار") به معنای عمل انتقال یا اعطای چیزی است.

3. توافق با مفهوم: در جمله‌ها، این کلمه باید به همراه فعل و سایر کلمات به کار رود که با مفهوم رهبری، نظارت و هدایت همخوانی داشته باشد.

4. کاربرد: این کلمه معمولاً در زمینه‌هایی نظیر سیاست، مدیریت و سازمان‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "فرمان‌گذار جدید مجموعه تغییرات بسیاری در روند کار ایجاد کرد."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "فرمان‌گذار" در متون فارسی استفاده کرد.

1. در جلسه‌ی هیئت مدیره، مدیر عامل تصمیم به فرمان گذار کردن استراتژی جدید شرکت گرفت.
2. برای پیشبرد پروژه، نیاز به یک فرمان گذار قوی وجود دارد که تیم را در جهت اهداف هدایت کند.
3. فرمان گذار موفق نه تنها باید تصمیمات درست بگیرد، بلکه باید توانایی ایجاد انگیزه و هماهنگی در تیم را نیز داشته باشد.