کلمه "مردم‌سالاری" ترکیبی از دو واژه "مردم" و "سالاری" است که به مفهوم حکومتی اشاره دارد که در آن قدرت از طریق اراده و انتخاب مردم به دست می‌آید. در زبان فارسی، برای استفاده صحیح از این واژه و نگارش آن، قواعد خاصی وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: واژه "مردم‌سالاری" باید با یک خط تیره ("-") نوشته شود. این خط تیره نشان‌دهنده‌ی ترکیب دو واژه است و به وضوح معنای آن را مشخص‌تر می‌کند.

2. استفاده به عنوان اسم: "مردم‌سالاری" معمولاً به عنوان یک اسم به کار می‌رود و نیاز به فعل یا صفت ندارد. به عنوان مثال: "مردم‌سالاری در این کشور پایدار است."

3. نکات نگارشی:

   • به عنوان یک اصطلاح سیاسی، باید در متن‌های رسمی و علمی به درستی استفاده شود.
   • از درج نقطه یا ویرگول قبل از "مردم‌سالاری" در مواردی که به عنوان موضوع یا مبحث اصلی در جمله صحبت می‌شود، پرهیز شود.
   • توجه به یادآوری زمینه تاریخی و سیاسی که واژه به آن اشاره دارد، در نگارش متون مرتبط با آن مهم است.
4. نحوه اشتقاق و صرف: کلمه "مردم‌سالاری" به عنوان یک اسم مستعمل، ممکن است در جمله‌پردازی‌های مختلف از نظر صرف و نحو تغییر کند، ولی باید در هر مورد به شکل صحیح و کامل آن اشاره شود.

با رعایت این اصول، می‌توان از واژه "مردم‌سالاری" به درستی در نوشتارهای فارسی استفاده کرد.

1. مردم سالاری به عنوان یک اصل اساسی در جوامع دموکراتیک، به مردم این امکان را می‌دهد که در فرآیند تصمیم‌گیری‌های سیاسی شرکت کنند.
2. در یک نظام مردم سالاری، حقوق بشر و آزادی‌های فردی از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به صورت جدی رعایت شوند.
3. تحقق مردم سالاری نیازمند آگاهی و مشارکت فعالانه‌ای از سوی شهروندان است تا بتوانند بر سرنوشت خود اثر بگذارند.