کلمه «مردم‌شناسی» در زبان فارسی به عنوان یک اسم مرکب و علمی به کار می‌رود که به مطالعه‌ی فرهنگ، رفتار و ویژگی‌های انسان‌ها و جوامع می‌پردازد. در نوشتار فارسی، رعایت نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اهمیت دارد:

1. نقطه‌گذاری: حتماً کلمه «مردم‌شناسی» را با خط تیره جدا کنید تا ترکیب بودن آن مشخص شود. خط تیره نشان می‌دهد که دو واژه «مردم» و «شناسی» به هم پیوسته‌اند و یک مفهوم جدید را به وجود آورده‌اند.

2. تعیین نوع اسم: «مردم‌شناسی» یک اسم خاص است و در جملات باید به همراه فعل و یا صفتی که با آن سازگار است، به کار رود.

3. جمع‌سازی: اگر بخواهید به جمع این کلمه اشاره کنید، می‌توانید از «مردم‌شناسی‌ها» استفاده نمایید.

4. نقش نحوی: در جملات باید دقت کنید که این کلمه به عنوان اسم معمولاً نقش مفعولی یا مبتدایی دارد و باید بر اساس جایگاه آن در جمله، ساختار جمله را هماهنگ کنید.

5. استفاده در متون علمی: به دلیل طبیعت علمی و پژوهشی این واژه، حتماً از آن در متون تخصصی و پژوهشی استفاده کنید و از به کار بردن آن در متن‌های غیررسمی و محاوره‌ای خودداری نمایید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل صحیح از کلمه «مردم‌شناسی» در نگارش فارسی استفاده کنید.

1. مردم شناسی به بررسی فرهنگ‌ها و جوامع مختلف و رفتارهای انسانی در بستر زمان و مکان می‌پردازد.
2. تحقیقات مردم شناسی می‌تواند به درک بهتر تنوع فرهنگی و اجتماعی در جوامع کمک کند.
3. در دانشگاه، رشته مردم شناسی به دانشجویان مهارت‌هایی در تحلیل و تفسیر رفتارهای اجتماعی آموزش می‌دهد.